از کل سپرده ها ۳۸ درصد نه به وام تبدیل شده و نه به سرمایه گذاری.
از کل سپرده ها ۹ درصد به معوقات بانکی تبدیل شده است.
از کل سپرده ها ۱۳ درصد به وام مسکن تبدیل شده است که سالم ترین نوع وام است اما برای بانک ها پول نمی شود چون وام ها بلند مدت است و اقساط ماهانه آن مشکلی از مشکلات بانک ها را در کوتاه مدت حل نمی کند.
از کل سپرده ها ۲۴ درصد آن به اظهار سیف به وام به ۲۰۰ شرکت بزرگ تبدیل شده که نه اصل آن را پرداخت می کنند و نه فرع آن را و هم اصل آن را تمدید می کنند و هم فرع آن را ، یعنی برای بانک پول نمی شود .سرکاری است.
از کل سپرده ها ۱۶ درصد به وام تبدیل شده که به موقع بازپرداخت میشود و مجددا وام داده می شود.
فقط ۱۶ درصد از کل سپرده ها گردش دارد یعنی ۳۰۸ هزار میلیارد تومان در سال.
بانک ها از محل ۳۰۸ هزار میلیارد تومان سپرده ای که گردش دارد باید سود سپرده را پرداخت کنند در خرداد ۹۸ نسبت به خرداد ۹۷ بانک ها ۳۸۴ هزار میلیارد تومان به سپرده گذار ها بدهکار تر شده اند .
کمی خنده دار است ؛ کل سپرده های سالم ۳۰۸ هزار میلیارد تومان است و در فاصله یک سال بانک ها ۳۸۴ هزار میلیارد تومان به سپرده گذاران بدهکار تر شده اند ، بانک ها دارند این کلاه آن کلاه می کنند .
صحت آمار فوق را با مراجعه به منبع فوق بیازمائید.
راه حل روشن است : سود سپرده باید کاهش یابد این راه حل را نیز هیچ کس قبول ندارد، ایرانیان در اینکه چگونه می شود مشکلات را حل نکرد به اجماع رسیده اند. در این حوزه یک اجماع ملی وجود دارد.
نقدینگی اعدادی که اعلام می کنند نیست ، اعدادی که اعلام می کنند نقدینگی کاغذی است ، نقدینگی واقعی همین ٣٠٨ هزار میلیارد سپرده ایست که گردش واقعی دارد ، البته نقدینگی شامل سپرده بانکی بخش خصوصی و اسکناس در اختیار مردم بیرون از نظام بانکی است ( ۵٠ هزار میلیارد تومان ) این اسکناس باید به ٣٠٨ هزار میلیارد تومان اضافه شود و دیگر هیچ . نقدینگی در جریان ٣۵٨ هزار میلیارد تومان است نه ١٩٧٩ هزار میلیارد تومان در خرداد ٩٨. فقط مبلغ ١٨ درصد از نقدینگی اعلامی در جریان است