سعید امینیان
کارشناس فناوری اطلاعات و ارتباطات

در این یادداشت، به بررسی چالش‌های مهم هوش مصنوعی در ایران می‌پردازیم.
۱- نبود زیرساخت‌های لازم: یکی از چالش‌های اصلی هوش مصنوعی در ایران، کمبود زیرساخت‌های لازم برای پشتیبانی از پروژه‌ها و تحقیقات در این زمینه است. عدم وجود ابزارهای پیشرفته، داده‌های کافی و شبکه‌های ارتباطی به‌روز، ممکن است رشد هوش مصنوعی را محدود کند.
۲- محدودیت در دسترسی به داده: دسترسی محدود به داده‌ها، یکی از مسائل مهم در پیشرفت هوش مصنوعی در ایران است. این محدودیت ممکن است از رشد الگوریتم‌ها و مدل‌های مبتنی بر داده خودکفا در این کشور
جلوگیری کند.
۳- نیروی انسانی متخصص: بحران کمبود نیروی انسانی متخصص در حوزه هوش مصنوعی وجود دارد و ایران نیاز به توسعه مهارت‌های تخصصی در این زمینه دارد. آموزش کارشناسان و محققان با توجه به، به‌روزرسانی‌های فناورانه امری ضروری است.
۴- مسائل حقوقی و اخلاقی هوش مصنوعی همواره با چالش‌های حقوقی و اخلاقی مواجه است. در ایران، تدوین قوانین و استانداردهای مرتبط با حقوق و اخلاق هوش مصنوعی، برای جلوگیری از مشکلات احتمالی ضروری است.
۵- ارتباط با صنعت تعامل بیشتر بین علم و صنعت در زمینه هوش مصنوعی می‌تواند به رشد این فناوری در ایران کمک کند. ایجاد پلتفرم‌هایی برای اشتراک اطلاعات و همکاری بین دانشگاه‌ها و صنعت، یکی از راه‌های تسریع در این حوزه خواهد بود.با توجه به این چالش‌ها، ایران نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری موثر و همکاری بین حوزه‌های مختلف است تا بتواند در مسیر پیشرفت هوش مصنوعی تاثیرگذار باشد.
راهکارها برای چالش‌های هوش مصنوعی در ایران
تقویت زیرساخت‌ها: ارتقای زیرساخت‌های فنی و فناوری، شامل شبکه‌های ارتباطی پیشرفته و ابزارهای مورد نیاز برای تحقیقات هوش مصنوعی، می‌تواند راهکاری موثر باشد. توسعه دسترسی به داده: تشویق به ایجاد منابع داده عمومی و ارائه تسهیلات برای دسترسی به آنها، به‌طور مستقیم تاثیرگذار بر پیشرفت الگوریتم‌ها و مدل‌های هوش مصنوعی خواهد بود. توسعه نیروی انسانی متخصص: افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش و ارتقای مهارت‌های تخصصی در زمینه هوش مصنوعی، به جذب نیروی انسانی متخصص کمک خواهد کرد. تدوین قوانین حقوقی و اخلاقی: تدوین و اجرای قوانین و استانداردهای حقوقی و اخلاقی مرتبط با هوش مصنوعی، مسائل مربوط به حریم خصوصی و استفاده اخلاقی از این فناوری را حل خواهد کرد. تعامل بین علم و صنعت: ارتقای همکاری بین دانشگاه‌ها و صنعت با ایجاد پلتفرم‌های تبادل دانش و فناوری، می‌تواند تسریع در فرآیند انتقال تحقیقات به صنعت را فراهم آورد. تشویق به کارآفرینی: ایجاد برنامه‌ها و تسهیلاتی برای حمایت از کارآفرینان و شرکت‌های نوپا در حوزه هوش مصنوعی، می‌تواند اشتغال و رشد اقتصادی را ترویج دهد. هماهنگی بین ادارات: برقراری هماهنگی بین ادارات مختلف دولت و سازمان‌ها برای اجرای یک راهبرد جامع در حوزه هوش مصنوعی، اهمیت بسیاری دارد. انعطاف‌پذیری در سیاستگذاری: تدوین سیاست‌های انعطاف‌پذیر با توجه به پیشرفت‌های سریع در هوش مصنوعی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند با چالش‌های متغیر مواجه شود. این راهکارها، اگر به شکل هماهنگ و همراه با تعهدات مالی و اجتماعی اجرا شوند، می‌توانند به تسریع در پیشرفت هوش مصنوعی در ایران کمک کنند.