چین باوجود تولید ناخالص داخلی ۱۳٫۱ تریلیون دلار به ایالات‌متحده به‌عنوان اولین اقتصاد جهان نزدیک‌تر شده است. تحلیلگران بازار انتظار دارند رشد ۶ درصد رو به بالای اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۰ به هدف اعلام‌شده چین یعنی دو برابر کردن اقتصاد از ۲۰۱۱-۲۰۲۰ بینجامد.چین در تلاش است تا به وعده بزرگ خود عمل کند؛ […]

چین باوجود تولید ناخالص داخلی ۱۳٫۱ تریلیون دلار به ایالات‌متحده به‌عنوان اولین اقتصاد جهان نزدیک‌تر شده است. تحلیلگران بازار انتظار دارند رشد ۶ درصد رو به بالای اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۰ به هدف اعلام‌شده چین یعنی دو برابر کردن اقتصاد از ۲۰۱۱-۲۰۲۰ بینجامد.
چین در تلاش است تا به وعده بزرگ خود عمل کند؛ رشد دو برابری تولید ناخالص داخلی و درآمد طی یک دهه که باعث می‌شود این کشور در صدر ساختار اقتصادی جهان قرار بگیرد. س‌ان‌بی‌سی گزارشی درباره چین منتشر کرده و به روندی که باعث شد این کشور به دومین اقتصاد جهان تبدیل شود پرداخته است.
براساس این گزارش، این کشور اکنون با این مسئله روبه‌رو است که باوجود چالش‌های بزرگ این روند را ادامه دهد یا خیر.
رشد و جهش چین از اواخر دهه ۱۹۷۰ با حرکت به سمت بازارهای بازتر شروع شد. این رشد از طریق برنامه‌ریزی تهاجمی با استفاده از مزایای نیروی کار ارزان، کاهش ارزش ارز، سیستم کارخانه‌داری قوی که محصولات چینی را به سراسر جهان پخش می‌کرد، ادامه پیدا کرد.
همه این‌ها باعث شد که اقتصاد این کشور از اقتصاد روستایی به ابرقدرت در تمام عرصه‌ها تغییر کند. به نظر می‌رسد این کشور در مسیری غیرقابل‌توصیف به شماره یک اقتصاد جهان رسیده است.
چین باوجود تولید ناخالص داخلی ۱۳٫۱ تریلیون دلار به ایالات‌متحده به‌عنوان اولین اقتصاد جهان نزدیک‌تر شده است. تحلیلگران بازار انتظار دارند رشد ۶ درصد رو به بالای اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۰ به هدف اعلام‌شده چین یعنی دو برابر کردن اقتصاد از ۲۰۱۱-۲۰۲۰ بینجامد.
اما از سوی دیگر، چین بدترین جنگ تجاری با ایالات‌متحده را پشت سر می‌گذارد و با چالش‌های بی‌شماری روبه‌رو است تا بتواند به رشد خود ادامه دهد.
مایکل یوشیکامی، بنیان‌گذار شرکت Destination Wealth Management می‌گوید: چین همچنان روبه‌جلو حرکت می‌کند و همچنان هم بسیار رقابتی است. چین هنوز می‌تواند به بازیگر اصلی جهان تبدیل شود.
درواقع کشوری با این رشد تقریباً موردحسادت تمام جهان قرار می‌گیرد البته که این اواخر رشد اقتصادی چین چشمگیر نبوده است. براساس گزارش بانک جهانی رشد چین در سال ۲۰۰۷ به ۱۴٫۲ درصد رسیده بود اما از سال ۲۰۱۵ به بعد هرسال رشد اقتصادی کمتر از ۷ درصد ثبت شده است.

تعرفه‌ها آسیب می‌رساند
شرکت یوشیکامی در فرانسیسکو مستقر است، اما او سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در تجارت با چین انجام داده است و مرتباً به این کشور سفر می‌کند.
به گفته او، چین راهش را در آموزش و نوآوری فناوری پیش می‌برد، اما از تعرفه‌های ایالات‌متحده رنج می‌برد. درعین‌حال هزینه نیروی کار افزایش‌یافته و تولید هم کند شده است.
او گفت: اقتصاد چین هدفش را روی ۷ درصد رشد گذاشته است. قبلاً ۱۴ درصد رشد داشت، اما اگر حتی ۶ درصد هم رشد داشته باشد، بازهم مقدار زیادی خواهد بود. اما وقتی با مردم متوسط چین صحبت می‌شود، آنها به‌اندازه دو سال، یا چهار سال یا شش سال پیش خوش‌بین نیستند. این‌یکی از اثرات منفی مهم جنگ تجاری بوده است.
به گفته یوشیکامی، طبقه متوسط چین معتقد است جنگ تجاری آسیب رسانده است. تورم بالا رفته و هزینه مواد غذایی اساسی ۱۰ تا ۱۵ درصد رشد کرده است. شاخص قیمت گوشت خوک هم ۱۰۰ درصد بیشتر شده است. او ادامه داد: بنابراین به معنای واقعی کلمه شما با افرادی مواجه هستید که رژیم غذایی خود را تغییر داده‌اند، چراکه نمی‌توانند افزایش قیمت را تحمل کنند. این موارد به طبقه متوسط ضربه می‌شود. ایالات‌متحده مطمئناً از این توافق استقبال می‌کند، اما چین واقعاً به این توافق نیاز دارد.
بااین‌حال مصرف‌کنندگان چینی همچنان از برنامه‌هایی مانند AliExpress استفاده می‌کنند تا محصولاتی ارزان‌قیمت و بدون هزینه حمل‌ونقل تهیه کنند. مصرف‌کنندگان چینی هنوز از محصولاتی مانند شلوار جین برند آمریکایی به‌عنوان سمبل هژمونی اقتصادی ایالات‌متحده استقبال می‌کنند.

ارزیابی کلی تعرفه‌ها
آسیب جنگ تجاری به اقتصاد قابل‌لمس و قابل‌اندازه‌گیری است.
طبق داده‌های موسسه Nomura Global Economics به استناد آمارهای ماه اکتبر، رشد مالی در سال ۲۰۱۹ به ۳٫۸ درصد کاهش‌یافته که از ۶٫۲ درصد سال گذشته کمتر است. علاوه بر این، رشد صادرات در ماه نوامبر ۰٫۳ درصد کاهش‌یافته است که بعد از رشد ۹٫۹ درصد در مدت‌زمان مشابه سال گذشته چشمگیر است. این کاهش هم به دلیل سقوط صادرات ۱۲٫۵ درصدی به ایالات‌متحده در سال ۲۰۱۹ است که در مقایسه با رشد ۸٫۵ درصد سال ۲۰۱۸ قرار می‌گیرد.
به گفته موسسه Nomura این کاهش صادرات در سال جاری، ۱٫۳ درصد از تولید ناخالص داخلی چین را به خود اختصاص داده است.
براساس اطلاعات این موسسه به نظر می‌رسد سال ۲۰۲۰ سال سختی برای چین باشد. به گفته تحلیلگران این موسسه، پکن برای تقویت رشد باید تلاش بیشتری کند.